Omdat ik van mening ben dat er veel te weinig aandacht is voor muziek uit Afrika probeer ik er zo nu en dan wat aandacht te geven. Afrikaanse muziek is zo veelzijdig, en vaak gewoon erg goed. Ik begin met de artiest die mijn eerste kennismaking was met Afrikaanse muziek.

Ik denk dat ik een jaar of 15, 16 was toen ik het nummer “Lady” van Fela Kuti voor het eerst hoorde. Het was het begin van een eindeloze liefde voor muziek van het Afrikaanse continent. Via de Nigeriaanse Afrobeat breide mijn interesse zich uit naar de overige vele muziekstijlen die Afrika rijk is. Ethiopische jazz, Malinese Blues, Senegalese Griot en zo kan ik nog wel even doorgaan. Dat doe ik later nog wel eens.

Fela Kuti heb ik helaas nooit live kunnen zien en horen. Hij was een protestzanger, wat hem duur is komen te staan. Zijn familie werd bedreigd door de Nigeriaanse regering en uiteindelijk is zijn moeder om het leven gebracht. Hij stopte niet met muziek maken. Hij maakte naar aanleiding van zijn moeders’ dood het nummer “Coffin Head of State”. Na elk nieuw uitgebrachte nummer van Kuti werd hij wel weer opgepakt en in de gevangenis gegooid. Om het hele oeuvre van Fela te beluisteren zul je heel wat tijd moeten uittrekken. Zijn nummers zijn lang. Soms heel erg lang, maar ze zijn te gek, en dan dus is het maar goed dat ze lang zijn.

Fela heeft zichzelf ooit verkiesbaar gesteld om president van Nigeria te worden. Helaas werd hij teveel tegengewerkt. Hij stichtte een eigen “staat” binnen Nigeria door een groot hek om zijn huis te zetten en noemde het de Kalakuta Republic. Hoe meer hij werd tegengewerkt door de regering, hoe groter zijn heldenstatus werd bij zijn fans. Uiteindelijk zorgde de onrust ervoor dat hij werd gearresteerd en het land werd uitgezet. Hij stierf in 1997 aan aids.

Ik zou de mensen die zijn muziek niet kennen willen aandringen het te gaan beluisteren. Door Fela ben ik African-music-addict geworden.

(Trailer “Finding Fela”)